جسم / ذهن / روح:
جسم :
بیماری های صعب العلاج درد و رنج فراوانی را برای بیماران بهمراه دارد. اما تحمل درد زمانی دشوارتر میشود که در آینده ای نزدیک پایانی برای آن متصور نباشد.
طب تسکینی به جای تمرکز طرف بر درمان، بعنوان راهی برای برطرف کردن درد، از تمام متد های پزشکی و غیر پزشکی برای تسکین درد و منحرف کردن ذهن بیمار از درد خود تلاش می کند تابیمار در بدن خود احساس راحتی بیشتری پیدا کند تا ضمن داشتن انرژی برای مبارزه با بیماری، استفاده ی بهتر از لحظات با ارزش زندگی برایش ممکن شود.
ذهن :
رویکرد علم پزشکی به هر بیماری، رویکرد حل مسئله است. مسئله ای که در قالب بیماری در جسم بیمار بروز کرده است. این نگرش باعث میشود تا بیمار ذهنیت یک قربانی ناتوان را در خود پرورش دهد که باید به انتظار بنشیند تا دوباره شانس زندگی کردن را بازیابد. درحالیکه زندگی ادامه دارد و این باید همه ی فکر و ذکر فرد مبتلا باشد و مانند هر شخص دیگری باید در جستجوی را ههای ممکن برای بهترین استفاده از لحظات زندگیش باشد. بیماری دغدغه ی پزشکان است و مرگ دغدغه ی فیلسوفان، انسان تا زنده است باید در اندیشه ی زندگی باشد.
طب تسکینی شرایطی را فراهم می آورد تا با ارتقای کیفیت زندگی، ذهن بیمار و اطرافیانش تا حد امکان از مسائل منفی و نگران کننده دور شود تا با بهبود ذهنیت آنان شانس بیمار را در مبارزه با بیماری افزایش دهد.
روحیه :
وقتی که جسم و ذهن در موقعیت مطلوبی قرار داشته باشند همه ی آنچه که برای غلبه بر سختی های موجود لازم است روحیه ای با نشاط، قوی و استوار در بیمار و اطرافیانش است. طب تسکینی با مشاوره های پیا پی با بیمار و خانواده اش سعی در برجسته کردن ارزش ها و لذت های زندگی دارد تا انگیزه ای قوی و ملموس برای مقابله با سختی های روزمره در بیمار بوجود آید.
